آزمون نقاشی آدمک گودیناف

از زمانی که نخستین آزمون های هوش ساخته شدند استفاده از "ترسیم" به منظور ارزشیابی هوش آغاز شد. شویتن[1] (1901، 1904 و 1907، به نقل از هریس[2]، 1963) پایه گذار هنجاریابی سنی آزمون نقاشی بود. نظر وی یک یاز ابتدایی ترین تلاش ها برای ساخت یک مقیاس اندازه گیری عینی بر اساس هنجارهای سنی بود. یکی از اقدامات نظامدار در راستای ساخت روش نمره گذاری عینی نقاشی توسط گودیناف (1926) انجام گرفت.

روش گودیناف پاسخ خشنودکننده ای به دنیای علم روانشناسی بوده است. او با استفاده از این روش عینی و تجربی نشان داد که نقاشی کودکان معنای شناختی دارد تا زیباشناسی (باروس[3]، 1978).

در بین آزمون های ترسیمی، آزمون ترسیم آدمک گودیناف (DAM)[4] از قدمت و شهرت بیشتری برخوردار است. این آزمون در سال 1926 توسط فلورانس گودیناف[5] برای سنجش توانایی های شناختی، ذهنی و هوش کودکان به کار رفت (صاحبی، پوراعتماد و محمدی، 1382). سپس این آزمون در سال 1963، توسط هریس مورد تجدید نظر قرار گرفت. به نظر سازندگان آزمون بین سن کودک و توانایی های ذهنی وی رابطه وجود دارد. بدین معنا که با افزایش سن، کودک اجزای بیشتری از تصویر انسان را نقاشی می کند (خسروی، بیگدلی و خدادادی، 1388).

منابع

خسروی، معصومه. بیگدلی، ایمان الله. خدادادی، لیلا. (1388). رابطه شدت علائم هیجانی و مسائل رفتاری با نحوه ترسیم آدمک در کودکان پیش دبستانی. فصلنامه علمی-پژوهشی روانشناسی دانشگاه تبریز. 4(15). صص 108-91.

صاحبی، محمدعلی. پوراعتماد، حمیدرضا. محمدی، محمدرضا. بررسی شاخص های ابعاد و رنگ در آزمون ترسیم آدمک رنگی کودکان و نوجوانان مبتلا به اختلال دو قطبی. نشریه پایش. 2(3). صص 202-195.

ظریف خیاط مشهدی، حسن. (1379). تاثیر محیط بر نقاشی کودکان 12-7 ساله استان گلستان. پایان نامه کارشناسی ارشد. تهران. دانشگاه تربیت مدرس. دانشکده هنر.

Harris, D. B. (1963). Children as measures of intellectual maturity, New York Harcourt Broce

World, Inc.

Buros, O. K. (1978). Eighth mental measurements year book. Highlad Park, NJ Gr/phon Pres.

[1]Schuyten

[2]Harris

[3]Buros

[4]Draw-A-Man Test

[5]F. L. Goodenough

عنوان تصویر